فطری بودن پوشش
فطری بودن پوشش
حجاب و پوشش انسانها در تمام ادیان و مذاهب جهان، دارای جایگاه خاصی است و یکی از دلایل اساسی بر این مطلب این است که حجاب و عفاف، یک امر فطری و ذاتی می باشد. داستان حضرت آدم و حوا نیز موید فطری بودن پوشش و حجاب است. ما این داستان را از دو منظر یعنی از منظر کتاب تورات (کتاب مقدس یهودیان که برای مسیحیان نیز مقدس است) و از منظر کتاب قرآن (که کتاب مقدس مسلمانان است) مورد برسی قرار می دهیم :
الف): در عهد قدیم (کتاب تورات) می خوانیم: «و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر، خوش نما و درختی دلپذیر و دانش افزا، پس، از میوه اش گرفته بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد. آنگاه چشمان هر دوی ایشان باز شد و فهمیدند که عریان اند، پس برگهای انجیر به هم دوخته، سترها برای خویشتنن ساختند ...». بعد ادامه می دهد: «و آدم، زن خود را حوا نام نهاد، زیرا که او مادر جمیع زندگان است و خداوند رخت ها برای آدم و زنش از پوست بساخت و ایشان را پوشانید». [1]
طبق متن فوق از کتاب تورات، آدم و حوا قبل خوردن از شجره ممنوعه دارای لباسی نبودند و بعد از خوردن از شجره ممنوعه چشمشان باز شد و بمحض اینکه فهمیدند عریان اند خود را با برگ درختان بهشتی پوشاندند و بعدا خداوند لباسی از پوست به ایشان ارزانی داشت.
ب): در قرآن کریم نیز در مورد داستان حضرت آدم علیه السلام و حوا چنین آمده است: «فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سواتهما و طفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة؛ آن گاه که آدم و حوا از درخت ممنوعه چشیدند، پوشش خود را از دست داده (عورتشان آشکار گردید) و به سرعت، با برگ درختان بهشتی خود را پوشاندند»[2]
طبق آیات شریفه از قرآن کریم، حضرت آدم و حوا قبل از چشیدن میوه از شجره ممنوعه دارای لباس بوده اند، اما با خوردن از آن درخت ممنوعه لباس خود را از دست دادند که بمحض آگاهی از عریان بودن، به پوشاندن خود اقدام نمودند. به هر حال، مطابق هر دو نقل،حضرت آدم و حواء بمحض اطلاع از برهنگی، بلافاصله خود را با برگهای درختان بهشتی پوشاندند. این احساس شرم از برهنگی حتی بدون حضور ناظر بیگانه، و سرعت در پوشاندن خود به وسیله برگ ها (هرچند به طور موقت)، از آن جهت که تحت هیچ آموزش یا فرمانی از جانب خداوند یا فرشته وحی و یا تذکر هریک به دیگری صورت گرفته است، بیانگر فطری بودن پوشش در انسان است و ثابت می کند که لباس و پوشش، به تدریج و بر اثر تمدن ها ایجاد نشده است، بلکه انسان های نخستین، یا به تعبیر بهتر، نخستین انسان ها، به طور فطری بدان گرایش داشته اند.
یکی از ادله دیگر فطری بودن پوشش و قدمت حجاب، لباس ملی کشورها است. ما با نگاه به لباس ملی کشورهای گوناگون به وضوح به این مساله پی خواهیم برد كه حجاب در ميان اكثر ملت هاي جهان، معمول بوده و اختصاص به مذهب يا ملت خاصي نداشته است